A-synchroon werken is meer privé tijd
Een hot topic in de 10-daagse a-synchroon werken gefaciliteerd door Mireille Beumer: hoe krijg je teamleden zo ver om meer a-synchroon te gaan werken? Hoe motiveer je hen om de voordelen te pakken dat thuiswerken momenteel kan geven?
In mijn oren klinkt het heel gek om mensen te moeten overhalen om een betere werk-leven balans te hebben. Maar soms ben je te daar te druk voor. Ik herken het.
Mijn werkleven ging zoveel jaar geleden eigenlijk altijd voor mijn privéleven. Ik ging minder vaak naar mijn lessen Spaans, want tja het werk. Totdat ik weer bij mijn ouders en zusje ging wonen. Terwijl ik al laat thuis kwam en daarna nog achter mijn laptop kroop, gingen zij sporten, vrijwilligerswerk doen en bij vrienden op bezoek (je snapt het, dat was pre-corona 😊).
Ik wist natuurlijk wel dat het zo kon, maar ik moest het mij ook nog realiseren.
Jaren later, inmiddels getrouwd en moeder trok ik zelf aan de rem. Ik wilde ons niet meer in alle bochten wringen om maar te kunnen werken én zorgen voor onze baby. Ik zei mijn baan op en ging twee jaar aan de slag voor twee dagen per week. Even pas op de plaats. En nu ben ik ondernemer en probeer ik de voordelen van deze positie te gebruiken. Nog steeds betekent dat ik me dat regelmatig moet ‘realiseren’ dat het ook echt mogelijk is.
Dus we draaien het om.
meer asynchroon werken met collega’s betekent meer synchrone tijd met mijn gezin.
In plaats van a-synchroon contact te hebben via Facebook of Instagram, kies ik voor de mogelijkheid om met mijn vrienden op dezelfde plek en tijd te zijn. In plaats van alleen met de kinderen te eten, omdat de ander wat langer doorwerkt, kiezen we er voor om (bijna altijd) samen te ontbijten en te dineren (dat woord is wel veel te sjiek van wat het is ‘s avonds aan tafel hoor 😊).
En om het dan door te trekken in mijn werk, betekent dat ik graag kijk naar:
- minder vergaderen, dus meer kunnen doen, maken en denken tijdens werkuren
- minder afhankelijk van beschikbaarheid anderen
- minder FOMO (Fear Of Missing Out), meer JOMO (Joy Of Missing Out)
Hoe zou het zijn voor jou als:
- Stel dat je 60% minder vergaderingen in je agenda hebt per maand? Welke zijn jouw tijd waard? Welke heb jij nodig? Welke vind je alleen leuk in plaats belangrijk om je werk te kunnen doen? Hoe matcht dat met de wensen van je collega’s?
- Wat als je de frequentie van een vergadering vermindert: eens per 2 weken in plaats elke week.
Waarom ben je gaan doen wat je doet?
Weet jij nog waarom je het werk doet wat je nu doet? Wat vind je het leukste er aan? En wat is noodzakelijke bijzaak?
Ik zie het om mij heen vooral bij ondernemers, je bent ondernemer geworden omdat je goed bent in X. Maar doordat je kiest voor het ondernemerschap ben je opeens ook secretaresse (agenda afspraken), klantenservice (mails beantwoorden), boekhouder (facturen en betalingen), marketing specialist (je dienst moet ook bekend gemaakt worden), verkoper (je prduct moet verkocht worden) en oja, je bent ook nog uitvoerder van X.
Maar eigenlijk is dat bij een loondienst functie niet anders. Je hebt ook te maken met planning, administratie, communicatie en lobbyen. En hoe kan je dat beter inrichten zodat jij en fijner gaat werken zonder te hoeven inleveren op jouw ideale werk-privé balans.
Heb je vragen, ik luister graag.